La -fare- zma*
Kolay mı sandın
Farelerin alçak seviyesine çıkabilmeyi İnsanlıktan tıpış tıpış inerek
Dışlanmış olmanın ezikliğiyle
Mazgalların altından bakacaksın önce dünyaya
Buruşuk bir bakışın altından püskürttüğün Ürkünç tiksintiler bir yana
Lağım çukurlarında
İçinin kalkmaması yüceliğine Nasıl erişeceksin
Köhne bir peynir parçasına adanmış can Harcın mı senin
Karın tokluğuna bekçilik yapmalarımıza ne demeli Asırlardır izbe bodrumlarına evlerin
Ya kedilere sergilediğimiz onca olgun tavır
Hiç ama hiç hak etmedik Tepeden bakılmayı
Onlar kedi biz fare
İyisi mi sen de “insan” kal