Doksan Üç Yazı*
sivas’tı doksan üçtü yazdı
temmuz’un ikisiydi sıcaktı
otuz beş candı
hepsi bir birinden temiz bir birinden aydınlık
sivas’tı
madımak’tı otelin adı yazdı sıcaktı
galeyana gelmişti öfkeli yobaz kalabalık kan istityordu
intikam istiyordu
sivas’tı doksan üçtü
metin altıok tu şairin biri dandik bir fırçayla korumaya almıştı kendini
temmuz’un ikisiydi madımak’tı adı hasret gültekin vardı
metin’in yanına çökmüş çaresizce
sıcaktı
temmuz’un ü ikisiydi sivas’tı
beyçet aysan vardı birde
önünde yangın söndürme tüpü
doksan üçtü yazdı sivas’tı
kudurmuştu yobazlık
kolluk kuvvetlerinin gözü önünde
madımak’tı temmuz’un ikisiydi
yakmaya başladılar oteli kimse sesini çıkarmamıştı
temmuz’un ikisiydi
sene dokuz yüz doksan üç bir kez yaktılar bizi
bin kez öldürdüler
sivas’tı
otelin adı madımak’tı biz öldük orda insanlık yok oldu
doksan üçün yazıydı yitip gitti canlar
sene oldu kibin on iki dediler zaman aştı
kibin on iki de
saray denen adalet binasında ankara’nın göbeğinde okundu karar
zaman aştı dediler
insanlığı bir kez daha öldürdüler