Gençler*
Cahilliğin, hamlığın, bilgi ile aydınlanmaya tepeden bakışı çürümenin ve yozlaşmanın artması üzerine gerçekleşti. Din ve ahlak tüccarları ahlaksızlıklar yaratarak ayakta duruyor. Pazar ilişkileri her türlü sapıklık doğrultusunda düzenle düzülmeler içeriyor. Oyların ifadesizliği yerini yobazlığın faşizminde buluyor. Yaşamın kutsallığına karşı korkak bir güruh harekete geçiyor demokrasi adı altında. Serseri bir tavrın bile kalite içerdiği yıllardan aristokrat geçinen liboşların kalitesizliğinde yönetildi olay ve durumlar. Kudurmuş itler belki sustu ama yerini bölücü çakallar doldurdu. Giderek gitmeyen bir aydınlanma karanlığa ve onun bezirgânlarına karşı direniyor. Berraklığını gizliyor postmodern filozoflar hedef saptırma paradigmalarında orgazm yaşayarak. Oysaki o kadar net ve açık insan olma yolundaki erdemler. Para karşılığında karşılıksız bir sevdaya metiye düzen satılık kalemler yobazların metresi olma onuruna sahip. Karmaşalardan karmaşa beğenme seçeneksizliğine itilen toplum yaşam değerini yitiriyor kula kulluk ederek. Kaybolduğu düşünülen gençlik meydanlara damgasını vuruyor. Gelecekte mizahtan, sanattan, özgürlükten, eşitlikten, sevişmekten, düşünmekten, saygı göstermekten, eleştirilmekten anlamayanlara yer yok. Çünkü gençler bunların hepsinden çok iyi anlıyor.