Gökkuşağının Yaşanmışlık Senfonisi*
Belkilerimde yaşarken anılar, ben devam edemiyorum uçmaya.
Koşuyorum aslında yüreğinin en derinine ama sen yoksun.
Bırak engin denizlerine aşkı, nefes alsın gökyüzünde.
Kaybolan anılarında sev yanlızlığı.
Elbet bekliyordur uçmayı kanatların.
Mutluluğun tarifi bol hormonlu şiirler.
Gözlerin belki de tüm yaşanmışlığım.
Bizdeki barut eksik kalan cümlelerimiz belki de.
Belki de olabilirdik biz de herkes gibi.
Nasıl karışabilirim benliğine,
Sen olmaktan nasıl vazgeçerim.
Şiirleri bu kadar dost edinirken sözcükler neden hep yarım.
Unutmamak için umut etmeyi öğrenirken,
Sevmemek için aşık olmuşuz meğerse…