Yanlış Numara*
Yönetmenliğini Rajkumar Hirani’nin üstlendiği “PK” ya da “Peekay” filminin başrolünde Aamir Khan yer alıyor. Diğer Hint filmlerine göre daha az, müzik ve dans sahnesi olan film özgün ve keyifli bir seyir sunuyor.
2014 yapımı film, daha tanıtım sürecindeyken afişi nedeniyle ülkesindeki muhafazakâr çevrede sorun yaratıyor. Bilindiği üzere Aamir Khan hacca gitmiş bir Müslüman ve bir Müslüman’ın hele de hacı Müslüman’ın bu şekilde soyunması, tabiri caizse, “şok etkisi” yaratıyor. Hindistan İnsan Hakları ve Sosyal Adalet Cephesi tarafından da “çıplaklığı ve müstehcenliği teşvik ettiği” iddiasıyla, gösterime girmeden, yasaklanması istenerek dava ediliyor. Davanın hala sonuçlanmamış durumda.
Din, doğuşundan bu yana, doğuş amacına uygun bir biçimde topluma nüfus etme çabalarının yoğunlaştırarak devam ediyor. PK’nın, konusu itibariyle aldığı eleştirilere rağmen, en çok izlenenler arasına girmesi de etkiye tepkiyi gözler önüne sermiş oluyor.
Konusunu kısaca değinecek olursak; çok uzaklardan dünyayı ziyarete gelen bu arkadaş, bizlerden pekte farklı değildir aslında. Geriye dönüş yolu olan anahtarını dünyaya gelir gelmez çaldırır ve dünyalılarla iletişime geçmeye çalışır. Ancak iletişim kurmayı öğrendikten sonra başlayabildiği anahtar arayışında, ikinci öğreneceği şey tüm istekleri gerçekleştiren birinin varlığıdır: Tanrı. Ondan bir şeyleri istersen sana mutlaka verir. Çalınan anahtarını bulması için başlar tanrıyı aramaya. Birbirinden farklı birçok dini içinde barındıran Hindistan’da bu hiçte kolay olmayacaktır. Nitekim bir sürü tekme tokattan sonra tek bir tanrının olmadığını fark eder. Her tanrının damgalamayı unuttuğu bir topluluğu ve hepsinin ayrı kuralları vardır. İnsanlar buna din diyordur.
Peekay, aslında bu tanrı arayışı sırasında diğer insanlar tarafında takılan addır kahramanımıza. Ve filmin bize verdiği küçük ipuçları sayesinde Peekay’ın ‘Sarhoş’ anlamında kullanıldığı da anlaşılıyor.
Çocuk saflığı ile yaptığı eleştirilerle kafalarda soru işaretleri oluşturmayı başarır PK. Herkesin dogmatik olarak inandığı toplumda, insanların tanrıya ulaşmada “Yanlış Numara” çevirdiğini söyler. Hedefinde sembolik olarak bir guru da olsa aslında tarihte ki tüm din adamlarını, peygamberleri yanlış numara vermekle suçlar. Bu gerçekliği de tüm çıplaklığı ile gözler önüne şu cümleler seriyor:
“İki tanrı var. Biri bizi yaratan. Diğeri de sizlerin yarattığı. Sizlerin yarattığı tıpkı sizin gibi küçük, yalancı, hastalıklı, boş vaatler veren, zenginlere öncelik tanıyan, fakirleri sırada bekleten, övgü aldığında mutlu olan, küçük şeylerle insanları korkutan! Bizi yaratan hakkında bir şey bilmiyorum…”
Anlaşıldığı gibi “Doğru Numara” oldukça basit. Eğer inanacaksanız bizi yaratan tanrıya inanın. Kendi yarattığınız sahte tanrıları ise yok edin. Yoksa dünyada sadece ayakkabı kalacak!
* Charlie Hebdo saldırısında hayatını kaybeden sanatçılarda, birilerinin tanrıyı korumasının kurbanı oldular… Bu güzel filmle bir kez daha kendilerini anmak istedim…