(K)ırgın Melek*
Dinlenmeye öyle ihtiyacım var ki, kanatlarımı versem köklerini verir misin?
dedi melek
Bir fısıltıyla yeşerdiğine şaşkın yaprak ne desin?
Bir şey diyemedi, suyu çağırdı, köklere haber saldı; sessiz hazırlandı
Kanatlara kaldı karar
Meleklerin de yorulabileceğini onlardan iyi kim bilsin?
Kökler meleği sardı
Orman göğü kararttı
Yağmur yağmasa bile olurdu
Yağdı