Her geçen yılın bir öncekinden daha karanlık olduğu 21. yüzyılda 2012’nin belki de en önemli yanı Rousseau yılı ilan edilmesi vesilesiyle Aydınlanma’nın günceli ve gündemi tekrar ele geçirmesiydi. Ancak bu olumlu gelişme Aydınlanma düşmanlığının nerelere kadar uzandığını da görmemize neden oldu, ki bu bir açıdan olumluydu. Örneğin ülkemizin ve dünyanın, özellikle evrim başta olmak üzere önde gelen bilimcilerinden Celal Şengör’ün Aydınlanma düşmanlığına tanık olduk bu yıl. Zaten Marx’tan ve soldan her daim nefret etmiş, Birleşik Krallık ekolünün, sermayenin ve özel mülkiyetin yılmaz savunucusu olan Şengör Rousseau üzerinden Fransız devrimine, jakobenlere ve bir bütün olarak Aydınlanma’ya karşı hücuma geçti. Rousseau’nun bugün hayatta olsa AKP milletvekili olacağını bile iddia eden “muhalif” Şengör’e, argüman demeye dilimizin varmadığı bu söylemleri dile getirdiği Cumhuriyet Bilim Teknik ekinde her hafta yanıtlar verildi. Oldukça derinlikli ve sayıcı çok olan bu karşı makalelere Şengör ne yazık ki bilimsel bir karşılık vermek yerine Rousseau’nun magazinsel yaşantısını masaya yatırıp kendisini eleştirenlere bel altı vurma yöntemini uyguladı. Sol ve Aydınlanma düşmanı Şengör’ü bir kez daha kınarken son dönemin gündemi olan “akademisyen kıyımı”yla ilgili durduğu noktaya dair bir yazıyı paylaşıyoruz; http://haber.sol.org.tr/serbest-kursu/bir-akademisyen-nasil-zirvalar-ya-da-celal-sengorun-engin-ardiclasmasi-uzerine-ilke