“…Bazı canlıları yara öldürmüyor, muhatapsız kalmak öldürüyor…”
Türk edebiyatının kelimelerden ışıl ışıl mucizeler yapan adamı Hasan Ali Toptaş’ın “lacivert gövdeli kalemi” ile belki de muhatap bulmak derdiyle yazdığı eser Kuşlar Yasına Gider.
Edebiyatın kadim konularından biri olan baba-oğul ilişkisini, çatışmasız, kavgasız, kuşak farkı krizleri klişelerine ilişmeden; bizi yormadan, yıpratmadan usulca akan bir ırmak inceliğinde veriyor bize Hasan Ali, Kuşlar Yasına Gider romanında. Ömrü yollara revan olmakla geçmiş bir babanın hikâyesi üzerinden sonu bilindik bir ölüme bizi elimizden tutup götürüyor.
Yazarın okuyucuyu düşündüren ağırlıklı üslubu yerine daha seyreltilmiş bir üslup tercih ettiği fakat dil açısından yine mükemmel işlerin çıktığı bir eser Kuşlar Yasına Gider. Bu dil ve anlatım tarzı klasik Hasan Ali okurunu tatmin edecek tarzda olmasa da Hasan Ali’nin bu kez farklı ve daha hafif bir üslup tutturmasının “yeni şeyler deneyimlemek ve kendini tekrarlamamak“ olduğu kendi ağzından duyulduğunda bu tarzın süreklilik arz etmeyeceğini anlamak mümkün.
Hasan Ali Toptaş eserlerinin telif hakkının Everest Yayınları’na geçmesiyle birlikte kapaklarda kullanılan Nuri bilge Ceylan fotoğrafları göz doldursa da bundan önce yazarın kitaplarının yayınlandığı İletişim Yayınevi’nde tercih edilen kapaklar, sadelik arayanlara daha çok şey vaat ediyor.
Kaleminden zarafet dolu ince ince işlenmiş bir dantel gibi kelimeler akıtan Hasan Ali’yi ana dilinden okuyabiliyor olmak şüphesiz büyük bir şans.
Tuba Nur Beyret
