I
uzun gün taşıyacak seni bana
dağlar, pınarlar, tütsüler üstünden:
güneşle eskiyecek perdeler
ve an geçtikçe ellerin uyuyacak karnımda.
II
uykularımız kesikleştikçe
soluklaşacak bileklerin
ve teninden dökülen her kelime
ilk izleri olacak yeni bir dilin.
III
arayacağım kayıp neyin varsa:
şu çırpınan yüreğin, göğüs kafesini dövecek;
kıpkızıl olacak, bir demir gibi:
ancak dokunuşum seni soğutacak.
IV
akşamı pencerende biriktirip
su vereceksin yeni bir güne;
toprağın altından çıkar gibi parmakların
bulacak boğazımda yerlerini.
V
dindireceğim yüreğin elemini!
– nedir bu dikkatsiz hâlim? –
kaba, hoyrat – tıpkı çocuklar gibi
süsleyecek başucumu gözlerin.
VI
nedir bu dikkatsiz hâlim?
bulamıyorum seni ne yanımda ne aklımda.
bir izahı var mıdır?
saatler geçmiyor adım başına.
VII
hayır, dört dönüyorum odamda;
yok ki bir dakika çaresiz kalmayayım.
buraya aşina hep bu tasalar.
belki de aklımın çukurlarında kaybolmalıyım.
VIII
böylesi de olmaz ki,
hep sana doğru hissetmek yerçekimini!
karartmak geçmiyor içimden böyle günü
ya da is kokusundan bir sabah kurmak.
IX
olmuyor, denemek çare olmaz
benim şu sapkın hayalime.
ama biliyorum, kapadığımda gözlerimi
yepyeni bir alem bekleyecek beni.
X
fakat dikişli kirpiklerim,
baştan başa, endamınla;
ondan ki ne zaman gözlerimi kapasam
yeni bir sûretin geçiyor karşımdan.
***
Görsel: https://deovend.wordpress.com/2009/12/16/passion-ii/
*https://issuu.com/azizm/docs/azizmsanatedergi124
