2019 ile birlikte müzik dünyasında 20. yıllarını, 25 Ocakta yayınlanacak olan 10. uzunçalarları Nowhere, Now Here ile kutlamaya hazırlanan, Japonya çıkışlı post rock grubu MONO, albüm öncesi meraklandırıcı tadında teklikleri Breath ile modern klasik tınılarına vokal eklendiğinde neler olabileceğine dair denemelerini müzikseverlerle paylaştı.
Rock enstrümanlarının klasik müzik öykünmesiyle, minimal anlatıları andıracak şekilde kurgulandığı, sürece uzun, içerik olaraksa melankoli hatta melodram türüne yaklaşarak asri zamanların en kayda değer alternatif türlerinden post rock’ın en önemli temsilcilerinden MONO’nun yeni parçası, distopik bir etkiye sahip. Breath için Shibuya Tokyo’daki bir bodruma kendilerini kilitledikleri bilgisini videonun altında geçen MONO, Julien Levy’nin yönetiminde bu bilgiyi karşılayacak bir atmosferi de parçanın görsel akışına ekliyor. Özellikle 2004 çıkışlı Walking Cloud and Deep Red Sky, Flag Fluttered and the Sun Shined ve 2012 tarihli For My Parents albümleriyle geçmişe duyulan özlemi temsil eden Takaakira “Taka” Goto, Hideki “Yoda” Suematsu, Dahm Majuri Cipolla, ve Tamaki Kunishi’den oluşan MONO’nun Breath önizlemeli yeni çalışmalarıyla bu kez geleceğin bilinmezliğine yönelik kaygı hissine yaslanıp yaslanmadığını hep birlikte göreceğiz.