Sebepler Var Mı? – Fırat Tunabay

Sebepler var mı? Sorular çok ama. Beraberlik güzel işte, kimse kazanmamış. Sorgulanmamış olmanın verdiği özgürlükte yalnızlığın verdiği aidiyetsizlik. Kim kime ait kim kime sorumlu kim kimden hesap soruyor? Kaçak ve kaçamak cevaplar ardında kimliksizleşen sevişmeler. Yardım bekleyen her acınası durumda kendinden emin kendi olamamış ego patlamaları. Bekle dedin. Bekleyemedim kusura bakma. Üç kedine bakamıyorken bir de benle meşgul olma zorunluluğuna düşme. Düşen çok da kolay kalkamıyor. Diz yaralarımdaki kabuklar kalkmadan ağır başlı bir şekilde kalktın yanımdan. ‘Bir su getirebilir misin’ dedim. Duymadın bile. Suların Ph oranına kafayı takmışken hoş sohbetlerin aranan adamı haline geldim. Ben geldim ama sen çoktan gitmiştin. Taksiciye sordum ‘ben nereden bileyim abi’ dedi. İşte o zaman anladım. Saçmalık içine kendimi gömüyordum kazma ve küreğin kimin elinde olduğunu bilmeden. Zaruri bazı konular vardı.  Değişebilir kişilik sürtüşmelerinde unutulan bir bebek gibi zırıldadım. Duyumsanabilen bazı şeyler vardır. Durdurulabilecek kötü sözcükler akışa geçmişken küfür ederek kaliteyi düşürdün. Alınacak onca ders varken yaz okuluna kalmayı tercih ettin. Birlikte cevaplayabilirdik oysa hayatın saçma sapan sorularını. Sorunsallar üzerine düşünürken düşük yapmanda ki heyecanın yansıdı yüzüme. İstemsiz gelişen her olayda tepkisiz kalmanı bekleyemezdim. Yalnızlığıma karşı duyduğun öfkeme karşılık doğan çocuğumuzun ismine karar veremeyişin. Bekledik belki bir doğa olayından alır tüm kişiliksizliğini. Rüzgârın yönünden girip arka kapıdan çıkacak kadar umursamaz olur. Ölümsüzlüğüme inat silahını elinden hiç düşürmeden gezer belki. Aslında yer edinmeme gayretime istinaden görünmez olma denemelerimin bir karşılığıydı yalnızlık. Suçluluk suçsuzluktan daha beter yalanlar üzerine kurulu distopya beklentimizde. Kusursuz gibi görülen tüm kusurlu sevişmelerden doğan öz güven patlaması yaşayan sperm artıkları. Yürütsünler belki onların zamanı ben deniz kenarında şarabımdan bir yudum daha alırken. Kadehin boş olmasın diye gözüm sürekli sendeyken sen göğüs boşluğumda geziniyordun kalbin boş olmasın diye…

*https://issuu.com/azizm/docs/azizmsanatedergi144

Bunu paylaş: