Her bitiş bir başlangıç, ölüm dâhil.
Yine öyle bir açlık, öyle bir his.
Bu odada son gecem, öyle bir veda.
Tozlu zihnimi toparlıyorum.
Tanrım, her bitiş beni hüzünlendiriyor.
Ardından kuş gibi özgürleşiyorum.
İnsanlar uyuyup uyanıyor.
Devinimi duyumsuyorum, oturasım gelmiyor.
Tanrının varlığını en çok ayrılıklarda biliyorum,
Ölüm dâhil.
***
Görsel: Simon Adjishvili