Haziran 2020 ile birlikte Azizm Sanat E-Dergi’yi, 150. sayısında “Son” konulu bir dosyayla* sonlandırdıktan sonra, işe yaramazlık ve manasızlık hissinin baki kalışıyla kalakaldık. Hâlbuki tam da bu sebeplerle 13 yıl boyunca her ay kesintisizce süren yayınımızı bitirme kararı almıştık. Vaziyet bu verilerle değerlendirildiğinde, “Son” dosyasından önce çoktandır sona ermiş olduğumuz da kabul edilebilir, “Son”dan sonra değişen bir şey olmadığı için hala sona ermediğimiz de düşünülebilir. Tam da son sayımızın yayınlandığı günlerde izlediğimiz – nedense paylaşmamayı tercih ettiğimiz, belki de kendimize sakladığımız – bir video, başlığıyla bile çok fazla “şey”e gebe. Buradaki “gebe” sözcüğü her nasılsa sualtına götürdü bizi ve somonların grotesk, denizatlarının poetik gebeliklerini çarpıştırdı, belleğimizde…
Filmci’de ağırladığımız, Shigeo Arikawa’nın yazıp, yönetip, yaptığı It Has Already Been Ended Before You Can See the End, ses kanalındaki yorucu süreklilikle, bir bakıma sualtı hissi verirken, önceki paragrafın son sözcüklerini de manalı kılıyor sanki – en azından, bizim açımızdan. Genç sayılabilecek ama meraklılığı şüphe götürmez bir yaşam formu olarak türümüzün, bitmek bilmeyen keşifçiliğiyle bir hayli açık ettiği sualtı, tüm bu ifşalara rağmen hala bizim için “yabancı sular” olmayı sürdürüyor. Dahası, ötekileştirme sevdalısı zihinlerimiz ne kadar farkında bilinmez ancak yerkürede – şimdilik – daha aleni mutlak öteki olduğumuz bir alan mevcut değil. Alakasız bir patikayı ısrarla kat etmeyi sürdürürken, Arikawa’nın – bakış açısına göre deneysel de, belgesel de, kurmaca da olabilecek – videosunun, seyirciyi çaresizlik ve yetersizlikle baş başa bırakan imajlarını da en az kendimiz kadar suçlu bulduğumuzu söyleyelim. Pixcanning serisinin bir parçası olan 2012 yapımı video, her ne kadar “son”u konu edinir olsa da “son” adlandırmasını, insanlığın, asla vakıf olamayacağı bir durumu görebilir/somutlayabilir olmaya yönelik nafile çabası haline getiriyor. Son’a “son” demeden, diyemeden geçip gitmiş oluşu, sonun şimdiki zamanda açtığı gediklerin sıklığı ve sonun zamanını kestirememe, Arikawa’ya göre sonun zaten başlamış ve bitmiş olduğunu imliyor.
Bahar aylarında salgın karşısında arşivini paylaşma kararı alan, belgesel sinema ve belgesel anlatılarının muhtemelen en yetki festivali olan IDFA’da izlediğimiz film, kaçırılmaması gereken bir görsel sanatlar yapıtı. Sanatçının bir diğer filmi olan (Re)(Re)interpretation: Gold Town’un da meraklısını beklediği festivalin sitesinde, It Has Already Been Ended Before You Can See the End’i aşağıdaki bağlantıyı açtıktan sonra, sol üst köşede yer alan izleme düğmesini tıklayarak seyredebilirsiniz;
Filmin kısa bir kesiti için;
* https://issuu.com/azizm/docs/azizmsanatedergi150
