Arjantin’den Bir Triple Threat: Señores Vuelan

Müzik kariyerlerine, şanssız bir şekilde küresel pandemiyle çakışacak şekilde 2019’un sonunda çıkardıkları albüm Fell ile başlayan Señores Vuelan, bu süreci artık giderek yaygınlaşmakta olan “ev yapımı” prodüksiyonların hayli yaratıcı ve epey estetik örneklerinden birine imza atarak öne çıkıyor. Her bir üyesinin elektro gitar, bas gitar, ve synth çalabildiği grup, kendi alanlarında gösterdikleri olağanüstü hünerleriyle adeta etkileyici bir triple threat’e dönüşüyor. Bütün görsel tasarımlar ve kurgular Felipe Carné’nin elinden, tüm müzik prodüksiyon, mix ve mastering Jeremías Sorrequita‘nın hünerlerinden, İngilizce sözler ise Andrés Sarich’in kaleminden çıkıyor.

Latin Amerika’nın keyifli yazında çıktıları turneleri, pandeminin yayılmasıyla yarıda kesilince Rosario’ya geri dönmek durumunda kalan grup, tüm disiplinlerde sanat icracısı için karanlık ve belirsiz geçen karantinayı, daha başlar başlamaz kapandıkları evlerinde üretmeye koyularak aşmaya karar veriyorlar. Bu sürecin meyvesi olarak kısa süre içinde hepimizin Breaking Bad’den bildiği hem dizinin öncesini tasvir eden, hem de diziden sonra spin-off olarak devam eden Better Call Saul’un Saul’una ithaf ettikleri Soul Goodman teklisiyle karşımıza çıkıyorlar. Chillwave ile surf rock janrlarına el sallayan ve naif tınısıyla iyi hissettiren bu tekli, tabii ki klipsiz de kalmıyor. Oldukça sade, tek mekânda geçen ve saykodelik gitar solosuna kompliman eden yoğun görsel efektleriyle video, izole edilmişliğe rağmen hala keyifli işler yapılabildiğinin kanıtı.

Bu sürecin en değerli bebeği ise daha bir kaç ay önce, 2020’nin Aralık ayında çıkan yeni albümleri Space Pleasure oluyor. Yalnızca bir sene içinde geliştirdikleri cesur ve oturaklı sound’u fark etmemek elde değil ve belli ki Sorrequita’nın bunda payı büyük. Bolca synth kullanımından kaçınmayan, ancak her türlü müziksel ögeye de parlaması için yer bırakan parçalar, aynı zamanda grubun hiç çekinmeden farklı janrları test ettiği ve günün sonunda albüm isminin de önerdiği gibi kendini space rock’ın kollarına bırakan bir albüm. Funk tarafını Jamiroquai’dan, saykodelisini Tame Impala’dan alan sound, Sarich’in yer yer Alt-J’i hatırlatan zahmetsiz vokalleriyle bütünlüğe ulaşıyor. Bu ev yapımı albümü değerli kılan bir diğer taraf ise her parçaya özel ev yapımı kliplerin çoktan çekilip, tek başına Carné’nin dokunuşlarıyla kurgulanıp aynı anda her yerde yayınlanmış olması. Burada Señores Vuelan’ın kısıtlı imkanlar ve düşük bütçeye rağmen bu sınırlara kapanmayı reddeden yaratıcılıklarının özgün ve kaliteli işler çıkarabildiğini görmek mümkün.

Pandemiden bağımsız, artık gün geçtikçe daha da değer taşımaya başlayan, özellikle kariyerlerine yeni başlayan sanatçıların girişimci olarak da karşımıza çıktığı, marka değerinden anlayan ve bu marka kimliğini oluşturmak için gerekli tüm araçların el altında olduğu bir döneme girdik. Müzik icra etmek teknolojik gelişmeler sayesinde ne kadar kolaylaştıysa, bu denizdeki balık sayısını da arttırdı ve streaming platformlarıyla değişen tüketici davranışı küçük balıklara şans vermeyen bir okyanusa dönüştü. Böyle bir yarışın içinde gerek görsel estetik, gerek sosyal medya kullanımı, gerek bir ev stüdyosundan çıkan albümün tatmin ediciliği düşünüldüğünde, Señores Vuelan gibi bir triple threat ile karşılaşmanın bir dinleyici hazzından fazlasına karşılık geldiğini fark etmemek ve buna sevinmemek ne mümkün.

Ek: Yazımız yayıma hazırlanırken Señores Vuelan küçük bir sürprizle Yiró Session adı altında ikisi yeni tekli, ikisi ise Space Pleasure albümünden olmak üzere dün bir stüdyo videosu yayınladı. Kısa sürede yenilikçilikle bir kez daha geliştirdikleri sound’u ve taze teklilerinde ağır basan funk, hatta R&B dokularını hissetmemek elde değil.

Set dizaynından, seçilen aksesuarlara gösterdikleri özen ve detaycılık, durmak bilmeyen üretkenlikleriyle Señores Vuelan bu yazıda değindiklerimizi destekleyecek bir işe daha imza atmış. Okyanusun bir ucundaki bu Arjantinli grubu evinizin konforunda keyifle izlemeniz dileğiyle.