Dirimbilim Günlüğü: Adelidae, Taşbülbülü, Sarah Jarrett, Hanami

Küçük akgerdanlı ötleğen. Fotoğraf: Onur Göksu

5 Nisan 2021

Paris, Fransa

Fotoğraf: Bahar Aybar – Meulemans
Sakura çiçekleri içinden Notre Dame Katedrali, Fotoğraf: Bahar Aybar – Meulemans

Bahar Aybar – Meulemans

7 Nisan 2021

Selçuk

Pamucak Sahili’ne tepeden bakış

Kaygı ve stresle başa çıkmak için günbatımını izlemeliymiş insan. Zaten bunu gören göz hayranlıktan başka ne hisseder? Renkler, bulutlar ve bu buhranda nefes molası.

Fotoğraf: İlknur Özden

7 Nisan 2021

TR/ENG Selçuk-İzmir arasında ne çok erguvan açmış. So many Judas trees in between Selçuk and İzmir.

Özgür Keşaplı Didrickson

8 Nisan 2021

Karaburun

TR/ENG Şu mintirik güvenin antenlerini görüyor musunuz? “Bu uçan da ne? Havada çiftleşen sinekler mi ne?” dedim. Meğer o tuhaf uçuş görüntüsünü yaratan şey hem güvenin inişli çıkışlı uçuşu hem de inanılmaz uzun antenlermiş. Adelidae ailesinden, çoğu metalik renkli gündüzcül güvelermiş bunlar. Erkeklerin antenleri çok uzun olurmuş.

Some strange thing is flying making me wonder if some two insects are flying copulating or something. The flying thing is that strange. Then I learn that what caused that strange scene is a male moth with a long, long antenna doing undulating flight. Turns out  these are Adelidae family or Fairy longhorn moths most of which have metallic colors and who are diurnal.

Şehre dönünce Mart sonunda geldiğimde Akyıldıx (Ornithogalum sp.) tarlasına benzeyen ve daha pek çok tür daha (sedefotu, sütleğen, laden, anemon…) gördüğüm, çok işlek bir caddenin hemen altındaki arsaya gittim. Akyıldızların sahne sırasını başka bir türe devretmiş olacağını tahmin etmiş olsam da üzüldüm. Ancak gerçekten üzüntümün gülümsemeye dönüşmesi çok kısa sürdü. Bu kez de zarifliklerine bayıldığım sürmeli yıldızlar (Gagea graeca)kaplamıştı her yanı. Saçma sapan ya da fazlası zararlı pek çok insan davranışının (örn.alışveriş) ardında sıkıntı yok mu? İşte çiçekler aynı yeri on gün arayla bambaşka bir cennete bürüyorlar. Çiçekleri seven birinin sıkılmaya zamanı olabilir mi?

Fotoğraf: Özgür Keşaplı Didrickson

İnsan yerleşimine uzak yerlerinin güzelliği dışında Karaburun merkezi, insan-doğa, evcil-yaban, el değmemişlik-el değmişlik kültürlerinin muhteşem bir bileşkesi olarak çok etkiledi beni. Evlerin arasındaki boş arazilerin yoğun bitki örtüsü ve çeşitliliği elbette kaygılandırdı da. Umarım Karaburun halkı evlerini yapılaşmanın korkunç pençelerinden korumaya devam eder. 

Not: Günlüğümüzün bu sayısı da çok dolu olduğu için Karaburun’da çektiğim fotoğrafları (bitkiler, manzara…) herkesin erişimine açık bir Facebook albümüne koydum;

https://www.facebook.com/media/set/?vanity=okesapli&set=a.3847612378701005

Özgür Keşaplı Didrickson

9 Nisan 2021

Juneau, Alaska, ABD

TR/ENG Kartallar bu sabah, bir kar fırtınasının ortasında yuvalarını iyileştiriyorlardı.

The eagles were making nest improvements in the middle of a snow storm this morning.

Bu kartal çifti ilk yumurtalarını bugün bıraktı. Gıeçen yıla göre yaklaşık 2 hafta erken.

This eagle pair laid their first egg today. They are about two weeks earlier than last year.

Jos Bakker

11 Nisan 2021

Kızılcaterzi, Şarköy,Tekirdağ

TR/ENG Küçük akgerdanlı ötleğen. Lesser Whitethroat (Sylvia curruca)

Küçük akgerdanlı ötleğen. Fotoğraf: Onur Göksu

Onur Göksu

14 Nisan 2021

Juneau, Alaska, ABD

TR/ENG İlk yumurtayı 9  Nisan’da bırakmışlardı.  Bugün, kuluçka değişimi sırasında yuvada 2 yumurta gördüm.

The first egg was laid on April 9. Today I saw two eggs in the nest during the switch over.

Jos Bakker

16 Nisan 2021

TR/ENG Bugün dikkuyruk erkekleri kavga ederken yeni bir üreme sezonu için alan savunması ve eş bulma telaşındaydı.

The White-headed duck males were fighting for their territory and mates today.

Dikkuyruk. Fotoğraf: Ufuk Yörükoğlu

Lider Sinav

20 Nisan 2021

Karaburun

Karaburun’dan ayrılmadan önce sahile indiğimizde deniz mavinin en güzel tonlarıyla muhteşem görünüyordu. Sahile dik inen kayalıklardaki mor, pembe renklere doğru ilerlediğimizde gözlerime inanamadım. Sonradan kaya şebboyu olduklarını öğrendiğim, daha önce de Davutlar Milli Parkı’nda görüp sevdiğim çiçekler karşımdaydı ve çok güzellerdi.

Fotoğraf: Perihan Keşaplı
Kaya şebboyu. Fotoğraf: Perihan Keşaplı

Perihan Keşaplı

Not: Tür tanımı için Facebook’taki Flora grubundan Serap Üstündağ’a teşekkür ederiz.

23 Nisan 2021

Ankara

Bayram günü evin çocuğunu ekmek almaya yollarsanız o da bayramın tadını parkta çıkarıp döner. Kelebekler, çiçekler, böceklerle güzel bir kutlama oldu, ama eskiyi aramadım değil. Hatta Anıtkabir deki izdiham yüzünden evime ulaşamağıdım ama yine de yüzüm gülerek o kalabalığa karıştığım günleri özledim. Sanırım artık bazı şeylerin kıymetini daha iyi biliyorum. Seneye daha büyük bir coşkuyla kutlamak dileğiyle 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramımız Kutlu olsun.

Fotoğraf: Gül Nilhan

Gül Nilhan

26 Nisan 2021

Selçuk, İzmir

Ve yine tavşan! Yıllardır görmediğim yaban tavşanını bu yıl Karaburun’da gördükten sonra nasıl da zıplayıp, koşturmaya başladı hayatımın içinde. 23 Nisan’da ilk kez gördüm Selçuk’ta. Sonra 24’ünde ve bugün yine! Nasılsa o beni fark ettiği an koşmaya başladı, ben de biraz koştum arkasından. Onu görebilmekten çok koşusuna eşlik ederek onu hissetmek için.

Not: 6 Mayıs’ta Facebook’taki Animals in Art through History (Tarih boyunca sanatta hayvanlar) isimli grupta Sarah Jarrett imzalı bu tavşan resmine denk gelince çok şaşırdım ve gülümsedim. Tavşanın beni de içine çeken, sanki sonra yine benimle karşılaşmasına da yol açacak koşusu karşımdaydı işte!

Resim: Sarah Jarrett

Merak edip Sarah Jarrett’in diğer çalışmalarına da baktım ve çarpıldım. İçinden çiçek, kuş, böcek, yılan ve türlü canlının çarpıcı şekilde fışkırdığı yaratıcı çizimler, diğer yandan çok bağırmayan, dingin manzara resimleri , ayrıca farklı tekniklerle çekilmiş fotoğraflar… Sitede tavşan resmini bulamadığım için tablonun isminden emin olamadım ama sosyal medyanın durmaksızın ilerleyen akışında beni durdurup Jarrett’i araştırmama vesile olan o telaşlı tavşana çok teşekkürler.

https://sarahjarrettart.com/

Özgür Keşaplı Didrickson

27 Nisan 2021

Florence, Oregon, ABD

TR/ENG Alaska’da sahip olmadığımız bir şey! Ormanda birkaç tane Garter yılanı (Thamnophis sp.) bulmak eğlenceliydi.

Something we do NOT have in Alaska! Fun to find a couple of garter snakes in the woods.

Bir tür garter yılanı. Fotoğraf: Janine Reep

Baker Kumsalı’na tepeden bakış.

Looking down on Baker Beach

Baker Kumsalı. Fotoğraf: Janine Reep

Janine Reep

28 Nisan 2021

Melbourne, Avustralya

Bu kaktüs çeşidi genellikle çiçek açma mevsimine göre adlandırıldığı için kuzey yarım kürede Christmas cactus, Thanksgiving  cactus, Holiday cactus gibi isimler alırken güney yarımkürede olan Avustralya’da Mayıs aylarında açması nedeniyle Mayıs çiçeği (May flower) olarak adlandırılmış.

Mayıs çiçeği. Fotoğraf: Melda Turan Doruk

Melda Turan Doruk

29 Nisan 2021

Dikmen Vadisi, Ankara

TR/ENG Sakuralar harikaydı. Cherry blossom trees were marvelous.

Sakura (Kiraz çiçeği ağacı). Fotoğraf: Sühendan Karauz

Sühendan Karauz

29 Nisan 2021

Juneau, Alaska, ABD

TR/ENG Bu denli ıslanmasına rağmen sabırla iki yumurtası için kuluçkada. Yavruların yumurtadan çıkması için yaklaşık 2 hafta daha var.

Even being this wet, she patiently is incubating their two eggs. About 2 more weeks before there will be chicks in the nest.

Kel Kartal. Fotoğraf: Jos Bakker

Jos Bakker

3 Mayıs 2021

Burhaniye

Fırına yürümek hiç bu kadar özgürlük verici, bitmemesini isteyeceğim bir etkinlik olmamıştı! Dostlarımızın bahçeleri arasından süzülerek yürürken çilek çiçeklerinin beyazına karışan siyahı ve kırmızısıyla bir Atalanta kelebeği hiç bu kadar vahşi görünmemişti!

Özgür Keşaplı Didrickson

5 Mayıs 2021

Altınova, Balıkesir

Altınova’dan günbatımı…

Fotoğraf: Özge Kurnaz

Özge Kurnaz

5 Mayıs 2021

Bandırma On Yedi Eylül Üniversitesi Dekanı Prof. Dr. Mustafa Sarı, Marmara Denizi’nde beş aydır görülen ve giderek büyüyen deniz salyasının (müsilaj) ne olduğunu ve etkilerini Bilgi Ağacı ağacı programında anlatmış;

6 Mayıs 2021

Denizler’e

kara sağanlar gibi süzüldü onlar

baharları eylemlerinde taşıyarak

aylardan inci çiçeğiydi

darağacı

dağarcığımız oldu

Barış Kapukıran

Sevgili Barış’ın Denizler için yazdığı şiiri çok beğendim. Sürekli harekette olan sağanların (ebabil) uyurken  bile gökyüzünden aşağı inmemesi Denizler’in ölümsüzlüğüne ne kadar uyuyor. Ankara ‘da çok sayıda görülmeleri de. 

Özgür Keşaplı Didrickson

6 Mayıs 2021

Eilat Kuş Halkama Merkezi, İsrail

TR/ENG İnanmanız için görmeniz lazım. Eilat ve Arava’da kuş göçü tamamen çıldırdı. Bıldırcın kılavuzu- her yerde onlarcası. Bugün eşim tek bir hurma korusunda 50 tane saydı. Ben de Neot Smadar korusunda 20 birey gördüm ve kuş merkezinde düzinelercesi var. Ağaç kamışçınları da çok yüksek sayılarda görülüyor. Sanırım kuş merkezinde en az 100 birey var. Taşbülbülleri ve Çalı Kamışçınları da gerçekten çok ama en inanılmazları Kızılsırtlı örümcekkuşu, Benekli Bülbül ve Benekli Sinekkapan- nerdeyse her noktada yüzlerce. Böyle bir durumla daha önce karşılaşmadım. Ne burada, ne de başka bir yerde.

You have to see it to believe. Bird migration in Eilat and Arava has gone completely insane. Corncrakes – tens everywhere. My wife counted today 50 in just one date grove. I had 20 in Neot Smadar grove and the bird sanctuary has dozens. River Warblers in huge numbers too. I guess the bird sanctuary has at least a 100. White throated Robins, Marsh Warblers really common but the most amazing are the Red Backed Shrikes, Thrush Nightingales and Spotted Flycatchers – hundreds in almost every site. I have never experienced anything like that before. Not here, not anywhere.

Taşbülbülü. Fotoğraf: Noam Weiss

Noam Weiss

6 Mayıs 2021

Florence, Oregon, ABD

TR/ENG Anemonlar dünyayı ele geçirmeye hazırlanıyor olabilir.

Anemones may be getting ready to take over the world.

Anemon. Fotoğraf: Janine Reep

6 Mayıs 2021

İstanbul

Bugün de bütün canlarımdan erken kalktım, rüzgârın, kuşların, çiçeklerimin, pisimin, oğlumun güne başlayışlarını kaçırırsam bir şeyler eksik kalıyor. Bu mor mucize benim en küçük çocuğum, soğanından yuvama gözlerini ilk defa bu bahar açtı. Evde en erken uyuyan ve en erken uyanan o. Akşamları gözkapaklarını yavaş yavaş kapatışını, sabahları ilk uyku mahmuru gerinmesini hayatta kaçırmam. Bu sabah da ilk günaydınımı ona dedim, duşunu aldırdım, incecik saplarını korka korka okşadım, ölü canlarımı gördüğüm rüyamı, uyanma ânının sızlamasını ilk ona anlattım.

Çok iyi bir dinleyicidir ama bir o kadar da konuşkandır, o da bana çok şey anlatır: Bütün bir kış uyuyan soğanından nasıl çıktığını, emeğin ürüne dönüşmesinin mutluluğunu, ilkbaharın umudunu, doğanın sonsuz bereketini, hayatın yitirmeler ve kavuşmalar olduğunu. “Soğanım gibi sen de sabretmeyi öğren” der, “toprağın altında ölü gibi yattığım zamanlarda yeniden doğup çiçek açmaya hazırlandığımı unutma” der, “gözünle görmediğin şeylerin varlığına inanmaktan vazgeçme” der; ben zaten bilge sözü dinlemeye dünden gönüllü…

Fotoğraf: Gevher Gökçe

İnsan çocuklarını ayırmamalı ama itiraf ediyorum bu çocuğun bendeki yeri apayrı. O, pandemide yüzüne hasret kaldığım ablamın bahçesindeki çiçek aynı zamanda, üç bin kilometre uzaktaki oğlumun mutfak camındaki çiçek. Halk arasındaki adı Kelebek Çiçeği, Uyku Çiçeği, Süs Yoncası, Latince adı Oxalis triangularis; benim için doğanın Art Nouveau şaheseri o, Sevdiklerim Çiçeği.

Bu güzelliğin yapraklarından ve çiçeklerinden yapılan çay, mide, böbrek ve karaciğere iyi geliyormuş; sanki insan kıyabilirmiş gibi. Hem insanın gözü gönlü, ruhu dururken böbrek kimin umurunda?! Bulun bir tane, büyütün, sevin, konuşun; kalp ve beyin damarlarınız beslensin, geri kalan organlarınız bu faydadan üstlerine düşeni alırlar nasılsa.

Umarım çiçeklerini de paylaşırım bir gün burada. Çiçeklenince bundan daha güzel olması mümkün olduğundan değil, sağlıklı, keyifli, benimle olmaktan benim onunla olmaktan mutlu olduğum kadar mutlu olduğunu kendi gözlerimle görebileyim diye.

Gevher Gökçe

7 Mayıs 2021

Maribyrong nehri, Melbourne, Avustralya

Avustralya yılanboyunu videosu;

Melda Turan Doruk

8 Mayıs 2021

Burhaniye

“Çocukluğum gitti” Çok etkilendim İkizderelilerin bu konuşmalarından. Çoğumuz aynı sözleri söyleyip ağlayabiliriz aslında. Benim memleketimin de çocukluğumla hiç alakası yok. Annemlerin çocukluğuna hele hiç benzemiyor. Ben Burhaniye’den İzmir’e gittiğimizde (6,5 yaşında) asfalt beni çok kötü etkilemişti. Boğulur gibi olmuştum. Her yer korkunç bir yapılaşma tehdidiyle yok ediliyor ya da büyük zarar görüyor. 5 yıl kadar yaşadığım Selçuk’ta şahit olduğumuz kayıplar da zaten hızın kanıtı. Bu korkunç ve çok hızlı doğal alan kayıplarına karşı her birimizin yaşam tarzında değişikliğe gideceği bir savaş hattı en etkili olacaktır herhalde ama başarır mıyız bilemiyorum. Kapitalist düzene darbe vuracak yaşam tarzı değişiklikleri…

Özgür Keşaplı Didrickson

10 Mayıs 2021

İzmit’in menekşeleri.

Bunlar aslında birer havalimanı. En alttaki taç yaprak rahatça iniş yapılabilmesi için düzleştirilmiş ve polenlere giden yolu göstermek için belirgin koyu renkli çizgiler çekilmiş. Bu uçan böcekler için.

Yürüyen böcekler için ise tohumlarına etli bir yapı (elaiosome) eklerler, bu yapı, karıncalara örneğin, tohumlarını çimlenmeleri için uygun bir ortama taşımaları karşılığında verilen bir ödüldür.

Tarla menekşesi Viola arvensis. Fotoğraf: Hüseyin Cahid Doğan

Hüseyin Cahid Doğan

12 Mayıs 2021

Burhaniye

Küçük kargalar ve koyunlar…Yuva için yün yoldukları da oluyor ama bu kez daha çok koyunların üzerindeki böceklerle besleniyorlarmış.

Sevgili dostumuz karikatür sanatçısı Mustafa Bilgin eski günlüklerimizin birinde “Kargalar, harika bir mühendislikle ördükleri yuvalarının içini yumuşak malzemelerle sıvıyorlar. Kırlık alanda olsalar, koyun-keçi kılları vs. bol nasıl olsa. Peki kentte yaşayan bir karga ne yapmalı da benzer malzemeler bulmalı?” diye yazmış ve İstanbullu kargaların yöntemlerini bizler için çizmişti. Okumamış olanlar için daha fazla açık etmeyelim. O sayımıza şu adresten ulaşabilirsiniz;

http://www.azizmsanat.org/2019/04/02/dirimbilim-gunlugu-hyacinth-karasirtli-marti-ayna-salebi-dag-oyklosu/

Özgür Keşaplı Didrickson

13 Mayıs 2021

Bourbonnais, Illinois, ABD

TR/ENG Hanımelinin tatlı kokusu. Sweet fragrance of honeysuckle.

Hanımeli. Fotoğraf: Eva Balga

Eva Balga

14 Mayıs 2021

Kireçcili Köyü, Selçuk

Doğa ananın kucağında Bulut çocuk.

Fotoğraf: İlknur Özden

Her gün yeni bir gün, yeni bir öğreti ve ben de Mürver Hanım ile sevgili komşum Perihan abla sayesinde tanıştım. Bu ne zarafet, bu ne güzellik! Ne mutlu bana!

Mürver. Fotoğraf: İlknur Özden

15 Mayıs 2021

Ankara

Kendime okumayı seven, sosyal mesafe konusunda sorun yaşamadığım yeni bir arkadaş buldum. Tek sorun biraz yavaş okuması, az daha sayfalar arasında kaybolup gidecekti.

Fotoğraf: Gül Nilhan

Gül Nilhan

16 Mayıs 2021

Avcılar Halkalama İstasyonu, İstanbul

Ak mukallit (Iduna pallida). Bu bireyi ilk olarak 21 Mayıs 2017’de halkalamıştım. 4 yıl sonra bugün tekrar geri geldi. 9 gram olan bu kuş en az 6. yılında. Bu tür Sahel bölgesinde ve Doğu Afrika’da kışlamaktadır. Bu da 9 gram olan bu kuşun en az 10 kez Sahra Çölü’nü ve diğer coğrafi engelleri başarıyla aştığını gösteriyor. Yüksek ihtimalle bu birey yuva sadakati göstererek her yıl üremek için halkalama yaptığımız alanı kullanıyor.

Ak mukallit. Fotoğraf: Umut Güngör

Umut Güngör

17 Mayıs 2021

İstanbul

Bugün balkonda rüzgâr yüzüme vurmuş, güneş de bir yandan içimi ısıtır, ruhumu beslerken,  gözüm komşum asmaya takıldı. Ve geçen yıl bu ay ona yazdığım methiye aklıma geliverdi;

Bir Asmanın Hikayesi…

2000 yılında tam 20 yıl önce taşındım şimdi yaşadığım eve bir karlı şubat ayında..

Yıllardır aradığım evdi o; kavuşmuştum sonunda alabildiğince mavili,

Altında deniz serili; beyaz martı ve bulut çiçekli gökyüzüme…

Bugün kendi görüş alanımdaki arkadaşım asmayı anlatmak isterim size:

Geldiğimden beri bu komşu ev boş.

Sağlamdı önceleri, zamanla fırtına, yağmur, depremler derken

Camları kırık boş çerçevelerden içeri sızan hayat onu da yaşlandırdı.

Zamanla çöktü birer birer parçaları, önce dam sonra çıkmaları,

Savruldu etrafa kiremitler, doğramalar, sıvalar…

Zamana bir tek bahçesindeki incir ve asma yenilmedi.

İncir bildiğimiz incir her koşulda ayakta duran ağaç…

ve arkadaşı asma, yıllar boyunca güneşe ulaşmak ister gibi uzadı uzadı,

O da arkadaşından öğrendi engel tanımadı.

Ev çökerse diye koruma altına aldıkları barajı aştı, komşu dama doğru ilerledi,

O bu yolculuğa başladığında komşu ev sakinleri oradaydı fakat onu hiç fark etmediler,

Onu fark etsinler diye üzümler verdi komşularına,

Yine de görmediler.

Mevsim değişti üzümler döküldü yerlerde kurudu,

Kuruyanları rüzgâr aldı uzak diyarlara savurdu.

Belki dedi oralarda bir yerlerde; onları görenlerin olacağı bir yerde devam eder hayatı.

Hayal ettim ben de bir tarlada, bir bahçede insanlar onun gölgesinde…

Yine de durmadı komşum asma, bir sonraki yıl yeniden denedi

Yeniden, yeniden ve yeniden…

Komşuları taşındı.

O yine de belki bir gün gören olur ümidi ile her yıl yapraklarını yeşertti,

Üzümlerini kızarttı güneşte…

Benim gördüğüm 20 yıldır dimdik ayakta

Bu yıl yine yeşillenmiş bana selam verdi

İçim ısındı onu görünce

Size selam söyledi,

Belki yaz sonu gider onun üzümlerini paylaşır,

Cıvıltımızla şenlendiririz damı….

Fotoğraf: Alev Oskay

Yazdıklarımı düşünürken nasıl da yine canlanmış olduğunu, bizlerle birlikte yaşam mücadelesi verişini, sadece bir yıl geçmesine rağmen onu daha iyi anladığımı fark ettim.

Biraz daha uzamıştı. Bu kez yukarı değil aşağı yere doğru uzanmış. İçim acıdı birden. Sanki insanlıktan son umudu gibi yere uzanacaktı. Görecektik ve yaşaması için ona yardım edecektik. Son umut, son çırpınış adeta…Tıpkı yok olmanın eşiğindeki dünya gibi. Tıpkı insanlıktan son arzusunu, bizi kapanmaya, boğulmaya hapsederek,  “artık beni gör” diyerek dillendiren doğa gibi.

Fotoğraf: Alev Oskay

Aslında asma komşum ta kendisi idi o doğanın, ta kendisi. Bir yandan onun çırpınışı bana kendi hayatta kalma savaşımı da hatırlattı bu kez, geçen yıldan farklı olarak. Yok olmamak için verdiğim mücadeleyi. Bana kendi ile nasıl benzeştiğimizi gösterdi. Artık o benim komşum değildi, birbirimizi anlayan iki dost olduk bu yıl.

Rüzgâr yüzüme çarparken deniz kokusunu da getirdi burnuma. Bi kez daha ona baktım ve “şimdi eğer dost isem ben ona, onun acısını da dindirmeli, bir çözüm bulmalıyım. Sadece izlememeliyim” diye düşündüm.

Bu arada onun gücünü nereden aldığını da paylaşmak isterim sizle. Neden onu yaşatmalıyız, beni neden bu kadar derinden etkiledi, etkilemeye devam ediyor… Onu da belki gelecek sene paylaşırım.

Alev Oskay

17 Mayıs 2021

Juneau, Alaska

TR/ENG “Hey-Kendi boyutunda birine sataşsana sen!” Amerika Delicesini kovalayan Al kanatlı karatavuk.

“Hey–Pick on someone your own size!” Red-winged blackbird chasing off a Northern harrier.

Al kanatlı karatavuk ve Amerika Delicesi. Fotoğraf: Kerry Howard

Kerry Howard

18 Mayıs 2021

Burhaniye

Bugün ailemizde çok sevilen iki müzisyenin, Joy Division’dan Ian Curtis ile Soundgarden’dan Chris Cornell’in ölüm yıldönümü. İkisi de intihar neticesinde ayrılmıştı aramızdan. Chris’in kızı Lilly biraz da bu nedenle “Mind wide open” isimli bir sohbet programı yapmaya başladı. Chris’in yakın arkadaşı, Pearl Jam’dan Eddie Vedder’in katıldığı bölüm aklıma geldi bugün. Chris’le sabahın köründe buluşup onun rehberliğinde çılgın yağmur ormanının belki de yalnızca kapan kuran avcıların bilebileceği derinliklerine kadar uzandıklarını çok hoş bir şekilde anlatıyor Eddie. Buz gibi göletlerde yüzüp kayalara tırmanırlarmış. Hatta bir gün yerden 15 metre yüksekte örümcek adamlar gibi asılı kalmışlar. Gülmeye başlamışlar. Yerlerini de kimse bilmiyormuş. Eddie buraları gülerek anlatırken Lilly araya girip babası için doğanın, yürümenin, kamp yapmanın olan bitenle başa çıkma mekanizması olarak çok önemli olduğundan, kendisi için de örneğin Eddie’nin öğrettiğini söylediği sörf yapmanın benzer etkisinden söz ediyor. Kanımca hem Chris’in hem de Eddie’nin yaşamında öneminin izi sürülebilen doğa, alçakgönüllü olmalarından, tüketim toplumuyla uyumsuzluklarından da yansıyor.

Lilly ile Eddie’nin söyleşisini dinlemek isterseniz;

Hem Paris’ten hem de Ankara’dan sakura fotoğraflarının yer aldığı bu sayımızı hazırlarken “Çiçek seyretmek” gibi bir anlama geldiği söylenen “Hanami” kelimesiyle karşılaştım. Japon kültürü üzerineçalışmaları da olan arkadaşım Bilge Bostan’a sorduğumda 花見olarak yazılan kelimede ilk kanjinin çiçek kanjisi ikincisinin ise bakmak, izlemek anlamında kullanıldığını öğrendim. Sakura açma mevsimi başladığında hava durumuna benzer bültenler aracılığıyla sakuraların hangi şehirde açtığı duyurulurmuş. Aileler, arkadaşlar, sevgililer, şirketler sakura seyretmeye giderlermiş. Her şehrin ünlü bir sakura seyretme merkezi olurmuş.

Japon kültüründe önemli yeri olan bu güzel ağaçla ilgili daha ayrıntılı bilgi için;

https://kulturveyasam.com/sakura-ve-cicek-seyretme-gelenegi-hanami/?fbclid=IwAR1cSHsLZIsVCKGHxV–KB5TyhThZKjZcVznPce3kEbrG8ArDpifV0R0-5g

Özgür Keşaplı Didrickson

Not: Kuş türleri için trakus.org, kelebek türleri için trakel.org adresine bakabilirsiniz. Bitkiler konusunda Facebook’taki Flora grubu dışında, turkiyebitkileri.com adresinden  (Fotoğraf Galerisi bölümünden arama yaparak) ve yazarımız Hüseyin  Cahid Doğan’ın emeğiyle hayata geçirilmiş olan kocaelibitkileri.com sayfasından da yararlanabilirsiniz. Sürüngenlerden mantarlara, genel olarak yaban hayatla ilgili bilgi edinmek, gözlemlediğiniz türlerin hangisi olduğunu öğrenmek için dogalhayat.org adresine ve Facebook’taki “Türkiye Yaban Hayatı-Wild Life Turkey”  ya da Türkiye Yaban Hayatı Derneği grubuna da danışabilirsiniz.

***

Azizm Sanat Örgütü olarak doğadan zannedildiği kadar uzak olmadığımızı düşünerek, bu düşüncenin yarattığı umutla “Dirimbilim* Günlüğü” köşesini açmaya karar verdik.

Dirimbilim Günlüğü’nün her yaştan herkesin katkısıyla oluşmasını arzuluyoruz. Günlüğümüzde yer almak için yer ve tarih bilgisiyle bize gözlem ve düşüncelerinizi aktarabilirsiniz. Notlarınıza fotoğraf, çizim, video da ekleyebilirsiniz.

Bizi birleştireceğini, yaban hayata olan sevgimizle güç birliği yapmamızı sağlayacağını umduğumuz günlüğümüze katkılarınızı bekliyoruz. Notlarınızı dirimbilimgunlugu@gmail.com adresinden yayın kurulumuza gönderebilirsiniz.

* “Dirim” kelimesi “yaşam” demek. “Dirimbilim” de “Yaşambilim” yani “Biyoloji” demek.  “Dirim” kelimesinin doğanın içindeki müziğe ve şiire de göz kırpan bir kelime olduğunu düşündüğümüz için günlüğümüze bu ismi verdik.

Bunu paylaş: