Sinemanın henüz edebiyat ve tiyatro hükmü altına alınmadığı 1920’lerde, avangardın gövde gösterisine tanık olunurken, yedinci sanatın özüne odaklanan, görüntü ve hareket temelli yapıtlar dikkat çekiyordu. Şimdilerde “deneysel” olarak adlandırılan bu filmler sinemanın en arı hali olarak halen özgünlüklerini ve öncülüklerini korumaktadırlar. Tüm bu nitelemeleri karşılayan, 1924 yapımı Ballet Mecanique, kübizmin ve devamında pop akımının önde gelen sanatçılarından, ressam, heykeltıraş ve yönetmen Fernand Leger’in yönettiği ayrıksı bir film. Dadaist ve gerçeküstücü öğelerden çok mekaniğe olan övgüsü ile gelecekçi hatta Fordist ayrıntılar taşıyan yapıt, bir kadının gülümsemesi ve salıncakta sallanması arasında kaleydoskop tarzı görüntüler ile silindir, türbin, itenek çekimleri sayesinde hareketten doğan devinimine kavuşmaktadır. Mekanik Bale, umudun somut ve güncel, beraberinde teknoloji ile tarihsel ilerlemeye övgünün olağan karşılandığı avangart zamanlara dair geçmişteki ütopyanın izlerini taşıyor.