Asım bir kâbus ile uyandı. Kendine gelmesi dakikalar aldı. Çığlık atmadığı için defalarca şükür etti içinden. Atsaydı asıl kâbus o zamana başlardı. Başkasının uyuma zamanından bir dakikanın bile boşa gitmesinden sorumlu olmak istemiyordu. Çadırından hemen [Okumaya devam et…]
Epey güç bir yazı. Güçlüğü, tam on üç yıldır düzenli yazdığım, dahası ilk film eleştirimi kaleme aldığım yayının son sayısı için yazmaktan kaynaklanmıyor. Bu, pekâlâ üstesinden gelinebilecek bir durum. Benim için asıl sorun, mesela bu [Okumaya devam et…]
Soprano Jessye Norman yorumu ile Richard Strauss’un son dört şarkısını (Four Last Songs) dinlerken son dönemlerde yaşadığım birçok alakasız konu bir araya geldi. Son dört şarkının içine daldıkça bir ihtişamın bezediği gökkuşağının sakinliğinde kendimi buluyorum. [Okumaya devam et…]
Barış Manço ne güzel insandı. “Barış yolun sonunda, yürü demek boşuna, dünya duruyor dostlar ben durmuşum çok mu, yaşam bitiyor dostlar, ben bitmişim çok mu?” derdi. Son 15 yılda sinemamızda 3 film ürettim. Her yeni [Okumaya devam et…]
I Ölüm büyüktür Ve biz Onunuz Gülümsemelerle dudaklarımızda Yaşamın tam ortasında sanırken kendimizi Ölüm hıçkırır birden içimizde Ta içimizde… Rainer Maria Rilke “…karşıdan bakınca bütün hayat, denizin açıklarındaki bir gemiden görülen sahil gibi alabildiğince uzak [Okumaya devam et…]
Azizm Sanat Örgütü’nün Kasım 2007’den bu yana her ay yayınlanan çalışması Azizm Sanat E-Dergi’nin, Haziran 2020 tarihli 150. Ve son sayısı, “Son” dosyasıyla yayında. Eleştiri, görüş ve katkılarınızı bekliyoruz; İçindekiler Editörden s. 8 Başlangıç – [Okumaya devam et…]
Özgeçmiş 1958 yılında Sivas’ta doğdu. Ressam olan babası, onu küçük yaşlarda resim sanatı ile buluşturdu. İlk resmi “Tren İstasyonu” çalışmasını dört yaşında yaptı. Eğitim yılları süresince resim sanatına daha fazla yakın oldu. 1984 yılında katıldığı [Okumaya devam et…]
Hiç başlamamış bir şey sonlanabilir mi? Oruç Aruoba’nın de ki işte’sinde yazdığı şeyler arasında yer alan “gelmeyip geçmiş şeyler” tabiri bile galiba tam olarak karşılamıyor bu anomaliyi. İki kişi arasındaki bağın yersiz yurtsuzluğu, amansız soyutluğu [Okumaya devam et…]
Günleri saran taze ışığım benim, Ey aklımın dolambaçlı teranesi; Bilirim adın, adınla çınlar bulutlar Ve en acısı yağmurların ancak Yanaklarımdan dudağıma akar. Madem yaşamak vesikasız, hayat geçersiz; Satılsın o zaman söylenen sözler çarşıda. İnsan neyin [Okumaya devam et…]
Telif hakkı © 2024 | MH Themes tarafından WordPress teması