Bazı kelimeler sana güven verir, Sevgi bana artık güven duygusu veremiyor diyemiyorum. Çünkü sevgi den hep korktum. Çünkü sevgi, geçmişte benim için gelecek olan şiddetin habercisiydi. Ne zaman sevgiyle yaklaşsam bir şeylere, ne zaman etrafıma [Okumaya devam et…]
Hissediyor musun Nasılsın sorusuna veremediğin cevabı, aylardır. Süvariler koşturuyor Hızla seni alıp bakıp da Görmüyor musun? Tükettiler bizi Zamanın süvarileri Yol ayrımında koşturduk Bağlanmış asil atlar gibi Ve son kez ağladı Nietzsche Delirmeden hemen önce. [Okumaya devam et…]
Sesler yükseliyor fundalıklardan Bağlarda ötüyor ağustos böcekleri; Yatağa musallat olmuş iki tahtakurusu gibi Yatıyoruz ikimiz, kol kola, Bütün bir öğle sonu. Duvarda pastel bir boya, Çıkarıp atmışız bir elbise gibi Birbirimizin üstüne, tenimizi. Terli, sıcak [Okumaya devam et…]
Kendi Kendine Güvelerime Güvensizliğe Gelin Güvey Olanlara Oh Olsun Odam Yeni yetme aklımızın insan olarak vasıflandırdığı nam-ı diğer Homo Sapiens, Doğu Afrika’dan mı yoksa son verilerin ışığında Kuzey Afrika’nın Tunus yaylalarından mı dünyaya yayıldıkları bilinmezliğini [Okumaya devam et…]
Ağlaşılan geceler, sabahlara bağlanır. Kadınlar, üç beş, Kadınlar, değişir yüzleri. Bir kafa silüeti, gölgeli, Mahzun bakışlı –kedi gibi- Çıkarsam hayatımdan, Mahvolurum. Yatağımda dönüp dururum. Yorgan üstümde koca bir yük, Sıcak, karanlık, lapa lapa kar. Üç [Okumaya devam et…]
(la douleur exquise) Odamdayım, dirseklerimi çürütmekteyim. Işık açık, kapı kapalı, masa başında. Ah! Gezip tozmak varken, şu gencecik yaşımda, Gözlerim kapalı ve seni düşünmekteyim. Tekirdağ, 2018 Bir ara, uslu bir çocuk olup, eski [Okumaya devam et…]
Tavuklarla horozların tanrısına tanı koyma kırılganlığım. Validemin vaveyley nidalarının nedenselliği üzerine kafa yormaya gerek yoktu çoğu zaman. Gelecekçe henüz ne olacağımızın belirsizliğindeyken, bize dönmezlik âdetince rahmete erişip hepimizi yalnız bıraktıktan sonra bile olumsuz olguların haberci [Okumaya devam et…]
Kasımda yağmaya başlayan kar, Ocak ayı bitmeden eriyip gidiyordu. Evrenin, başkalaşmış insan tininin yarattığı yaşam temposuna ayak uydurma, uyduramama şekliydi bu. Her şey o kadar hızlanmıştı ki, hiçbir yaprak bekleyemez olmuştu ne sararıp solmak ne [Okumaya devam et…]
Kim’den uzaklaşıp Ne’ye yaklaşmak Ve’den başlayarak Bağlamak kendini… İn’e çekilip İn’san olmak Dört ayakken İkiye ulaşmak Eksilmek… Eksiltmek uzuvlarını Kurban edip akıtmak kanını Ve düşmek muse’lerin peşine İskeletin toprakla buluşmadan önce. Yalnızca soğuk beyazın güzelleştirdiği [Okumaya devam et…]
Telif hakkı © 2024 | MH Themes tarafından WordPress teması