rantiyeci kışlacı takiyeci kapitalist ağaçları kesiyordu yetişti geziciler rengarenk çadırları gece ateşle yakıldı umutları yerlerde kitaplar divanda yumruklar buluştu dostlarla durdur durdurabilirsen eller gözler dalıyorum acılara tomadan sıkılan patlayan gazlar akan yaşlar yetti ya yetti [Okumaya devam et…]
Haberler geldi netten, ağaçlar sökülüyormuş mesaj tüm sosyal ağlarda hızla yayıldı. Taksim Taksim olalı böyle zulüm görmedi insanlık dur demek için kıyılan ağaçlara Elmadağ’dan yürüdüler Gezi parkına. Buluştular yoğun önlemler arasında parkta ve hep [Okumaya devam et…]
68 kuşağından iki basamak sonra gökkuşağına tutundum öyle gördüm göklerin derinliğini tek geçim kaynağım tarladan harmana değin yazını güzünü kapsar gide gide tırmanıyor yoksulluklar ekmek aş olarak dönmüyor değirmene bıraktığımız kelete kendi kumaşından [Okumaya devam et…]
Bölüm – 1 “Güneşe varmak istiyorsan eğer, ateşin özünden geçip, mor dağlara çıkıp, engin denizleri aşman gerekir.” Aklını imkânsızlara açamayanlar gerçeği asla bulamazlar. Aklın yaya kalırsa, fikrin zaya varırsa beyhudedir yürüdüğün yol. Yolun nasıl [Okumaya devam et…]
Kimsenin hissetmediği uzak diyarlarda esen rüzgârların Saçlarını okşadığı bir iklimin ilkbaharındayım şimdi Ve yolu yalnızlığa uğramış her şairin yazarın Yalnızca kendini yazmak istediği bir kaç dörtlük İçinde nice anlamları barındıran Ancak şahsını bulunca kendini anlamlandıran [Okumaya devam et…]
Çok fazla hissettiğim anlardandır bir yeraltı barında güzel müzisyenli ve loş ve yeşil Müziği güzel ve kendi de ve yaşatır Aylara dönüşsek keşke O gece, yerin altında, yaşadığımı hissettim hayatta yaşamak, ender de olsa Yaşadığıma [Okumaya devam et…]
1 Akıl beyine ruh bedene sığmayınca beyhudedir çırpınışın Kâinat dediğimiz bir ağaç misali dal budak ve ekiliş itibari ile her ne kadar çeşitli olsada, aslı her daim birdir. Değişmez bir denge ve var olma işidir. [Okumaya devam et…]
Yepyeni bir dünya. Sağdan sola bir hayat, Çarşıdan geçmiş bir kadın gölgesiyle Değmiyor üzerimden attığım Bu yalnızlığın zerresi tenine. Her gün yaşamak marifetmiş gibi Övünüp dururlar kendileriyle. Nedir ki adınız sizin? Ahmet mi Ayşe [Okumaya devam et…]
Koş mutluluğum, koş! Dere tepe aş şimdi; Nasıl olsa sahip değilim ya sana, Ne sözümü dinleyeceksin… Hakkındır artık. Ve hiç bakma arkana. İhtimâl dayanamaz da Dönersin geri bana. Koş mutluluğum, koş! “Yarın hiç yokmuş gibi…” [Okumaya devam et…]
Telif hakkı © 2024 | MH Themes tarafından WordPress teması