Çocukluk, çocuklar, içe salınan korkular Seneler sonra geldiğim bu yerde yeşili pek göremiyorum. Önceleri bağlık-bahçelikti buralar; gözlerimiz yeşile doyardı. Birçok evin bahçesi vardı; kimilerinde yalnız çiçek, kimlerindeyse meyve ağaçları da bulunurdu. Bu bahçeler oldukça cıvıltılıydı. [Okumaya devam et…]
I Aslında sıkıldığım yoktur, vallahi yoktur. Arada bir göğü basık görürüm herkes gibi, herkes gibi bakıp görmekten sıkılırım. Gözlerimi alsam, derim, alıp da yaldız yaldız, simli bir suya batırsam. Belki, böyle, çok daha irisini görebilirim [Okumaya devam et…]
Pek çok nedenle Tezer Özlü hakkında, kendisi ve yazdıklarıyla ilgili düşüncelerimi kapsayan bir yazı yazmak istemedim hiç bir zaman. Ne yazarsam yazayım eksik kalacağını ve bazı hislerimi kendime saklayacağımı biliyorum. Gerçi her yazı biraz öyle [Okumaya devam et…]
Başlarken yeni güne, Merhaba dedim, yankılandı sesim. Bir kuşa çarptı, havalandı. Yere düştü çamurlandı. Bir çocukla ağladı. Sesimi gönderdim sana. Günaydın, dedim, yankılandı sesim Bir aynaya, bir duvara, İstasyondaki raylara, Sana varana dek, Yansıdı [Okumaya devam et…]
Kışın çok üşüyen bir orman perisinin yorganına benziyorsun Sıklaştırmaya çalıştığım adımlarımı kestim, döndüm Eğildim, aldım seni Eve gelmeden kırışmaya başladı uçların Güvende, üstünü mü örtmeye mi başladın? Elimde kırıştırıp seni, rüzgâra uçurmamı mı istedin? Külleri [Okumaya devam et…]
Bir insan sıkıldığında ne yapar? Yürür mü sokaklarda, mesela, Sahile mi gider, ne yapar? Vaktinden önce mi yatar, Yoksa yemek mi yer sürekli? Bir insan sıkıldığında, Çözüm aradığında, ölüm dışında, Ne yapar? Aralık 2017 [Okumaya devam et…]
Ülkece okumaya günlük 1 dakika ayırdığımızı düşünürek, bu değerli 1 dakikada neler okunduğunu merak edip, çok satanlar listesinde yer alan Zülfü Livaneli’nin 2017’de Doğan Kitap’tan çıkan son romanı Huzursuzluk’a, önceki romanı Konstantiniyye Oteli’nin yarattığı hayal [Okumaya devam et…]
Ben bir boya tüpüyüm. İçimde okra sarısı vardı, bitti. Bazıları bana ‘Van Gogh sarısı’ da der, böyle anılmaktan çok gurur duyarım. Diğer bitmiş boya tüpleriyle birlikte büyük bir cam kavanozdayım şimdi, tamamen bize ait bir [Okumaya devam et…]
Sanma ki kuyuya düşen bir çakıldır sesin, Boğar geçer bütün insancıl yutkunuşları; Türkü söyler gibi gemilerin tayfaları Sesinle, ruhumun notalarında gezinirsin. O gemide, nice umut taşınır Kiter’e; Yıpranmış saçları her gün başka tütün kokar; [Okumaya devam et…]
Telif hakkı © 2024 | MH Themes tarafından WordPress teması