Hoşnutsuzluğum* Defne yaprağından bahsediyordum…Şimdi ise hoşnutsuzluğumun başlangıç tozları, dumanı yerle yeksan ediyor. İnsan bir kere de ‘ah’ olmayagörsün, ismin bile dilden dile dolanıyor. Karanlık bir oda gibi, insanı ne mutlu edebilir ki? Yalnızlığım mı? Heybeliada [Okumaya devam et…]
Dışımın Acıdığını Hissettim* Yardım arayan gözleriyle baktığında en çok içimin değil dışımın acıdığını hissettim. Bacağımdaki ağrıdan kaynaklı olsa gerek ağır ağır yaklaştım sana. Söyleyeceklerim söylemek istemediklerimle karıştı ve karşında saçmaladım. Bir yudum daha almasaydın belki [Okumaya devam et…]
Fukara* güvercin kanadı dileklerimle beklerim seni elde kalan kırık dökük anları kır pazarına çıkartsam kimse dönüp bakmaz bile ay karası gece bir yıldız düşür önüme şehir yokuşları dizlerimden ince süyüm çekilir canım dikiş izine [Okumaya devam et…]
Tanrılar* “Bu şarkıyı küçükken ilk dinlediğimde, biri çığlık atıyor sanmıştım.” Bu cümle kafamda yankılandı. trompet beni büyülemeye başlıyor. Ve işte adım atıyorum. Dev ayaklarım kafamın emrinde, rastgele yerlere taşıyor beni. Trompet susmuyor, ayaklarım durmuyor. Keman [Okumaya devam et…]
Sessiz Gürültü* Asfalt kenarında bir apartman dairesi içinde bir oda burası Gece derinleşmiş kör bir karanlık Lastik sesleri biraz önce yuvarlanarak gitti Kulaklarımı sağır edercesine Tüm sessizlik bana kaldı … Çiğ tanesi hafifliğinde küfürler Lağım [Okumaya devam et…]
Sovyetlerde Şiir Üzerine* Anti-komünistlerin, yaşamın 25’li yaşlarını bahane ederek, Sovyet karşıtlığı palazlandırmaya kalkıştığı bir kadın. Tüm iddialara, 1940 yılında Sovyetler Birliği Komünist Partisi’ne üye olarak ve Büyük Yurtsever Savaş sırasında 872 gün boyunca Leningrad’dan ayılmayıp, burada [Okumaya devam et…]
Varlar!* Ellerinde kalem ve bildirileri, Gazete ve kitaplarıyla halkın arasında. Yahut bir barikatta, Sırt sırta verdikleri yoldaşlarıyla… Asılsalar da Rusya’da Türkiye’de boğulsalar da Kurşuna dizilseler de Fransa’da Yahut bir sabah vakti, Vursa da cesetleri havada [Okumaya devam et…]
Rakı* ailesi insanın zayıf yönü olmamalıydı. ayrıca annesine değil, direkt kendine küfretmiştim adamın. yüzüme yumruklar inmeye devam ediyordu bu arada. ağzımdaki kanı tükürmeme, hatta yutmama bile izin vermiyorlardı. ne söylemiştim acaba? ettiğim küfrü tam olarak [Okumaya devam et…]
(K)ırgın Melek* Dinlenmeye öyle ihtiyacım var ki, kanatlarımı versem köklerini verir misin? dedi melek Bir fısıltıyla yeşerdiğine şaşkın yaprak ne desin? Bir şey diyemedi, suyu çağırdı, köklere haber saldı; sessiz hazırlandı Kanatlara kaldı karar Meleklerin [Okumaya devam et…]
Anneden Sonra Babadan Önce* Kol ağızları pamuklanmış çok eski arkadaşım kaşmir kazakla Karakol Sokak’tan aşağıya doğru iniyorum. Kimi kişinin inanmadığı kahverengi-siyah uyumunu büyük bir ihtişamla üzerimde taşıdığıma dair inancım da sağ göz bebeğimin yakınında duruyor. [Okumaya devam et…]
Telif hakkı © 2024 | MH Themes tarafından WordPress teması