Dostuma* Acı bir şekilde kaybettiğimiz, çok sevdiğim dostum, insan gibi insan, Mutlu Sulu‘ya… Hayat, senin elinde olmadan yaşamını ne kadar da güçlü etkiliyor, öyle değil mi? Aklının ucunda bile yokken öyle bir dokunuyor ki sana [Okumaya devam et…]
Veda İçin Yağan Yağmur* Döndüğümüzün akşamıydı. İki yabancı gibi, birbirine uzak kıyılara iliştik. Gidilecek başka yer olsaydı, ikimizden biri o an çekip gidecekti sanki. Bir tutsaklık anıydı yaşadığımız. Hücrelerinden başka gidecek yeri olmayan iki [Okumaya devam et…]
Et Bayramı* İnsan geçmişe şöyle bir yaslanıp da geleceğe baktığı zaman bazen korkar bazen susar bazen de tedirgin olur. Zira gelecek karanlığın tam da ortasında bir yerde öylece durmaktadır. Gerçi gözlerimizin algılayamayışı zihnimizin yetersizliğindendir ya [Okumaya devam et…]
“Sanatçı Ahlakı” Nasıl Öğretilecek?* Son yıllarda artan bir eğilim var: Adına yazarlık atölyesi, yazı işliği vb. denilse de özü, yazarlığın öğretilmesine ilişkin kısa ya da uzun süreli bir ders programı içeren kurslara katılarak, bu mesleğin [Okumaya devam et…]
Şiir Üzerine* “Şiir nedir ne değildir?” sorusunu sorduğumuzda karşımıza biçim ve içerik başlıkları altında, şiirin tarihi içinde oluşmuş çok geniş değerlendirmeler çıkar. Hatta bu değerlendirme ve bakışlar, yazın dünyası içinde neredeyse şiirin kendisi kadar yer [Okumaya devam et…]
Tadilat* O yaz, Almancı halamlar gelmişti memlekete. Ergenliğin daha baharındaydım. Sivilcelerim, tek tük çıkan ve kendi aralarında beşe beş tek kale maç yapan çenemdeki tüyler, esmer yüzümdeki dekoru tamamlıyordu. Burnuma ağzıma nasıl alıştımsa son bir [Okumaya devam et…]
Distopyadan Gerçeğe* Orwell’in 1984 adlı romanı bir tiranlık düzeninin topluma boyun eğdirme öngörü ve uyarısıdır. Merkezi bir tek parti iktidarınca propaganda ve baskıyla kontrol altına alınmış halk ekranlardan gözetlenir, dinlenir. Teknoloji savaş sanayisi ve insanların [Okumaya devam et…]
ne yazdığımı anlaman* ne yazdığımı anlaman olsa olsa bir edebiyat sorunudur senin için aklın ermez kalemin ortaçağında kalmış üç hece eksik beş nakarat fazla seni piramitlerin raflarına kaldırmalı ra’nın yanına sokaktan çekmişsin elini [Okumaya devam et…]
yeniden doğman gerek üzülüyorum sana yarı parçalı yarı hüzünlü belki de tamtamına öksüz olması gereken bir bahar sabahında nasıl geçsin nasıl geçsin gün ağarmadıktan sonra bu klarnetten çıkan ezgi varmaz kulağına bilmezsin tanımazsın bu adamı [Okumaya devam et…]
Susma Hikayesi* “Çok uzun yollardan geliyorum. Öylesine söylemedim, gerçekten yol alıp durdum koca bir mevsim boyunca. Başka insanların, başka hayatlarını gördüm. Yollar, hayatı sorgulamak için belki, ben sorgulamayı bırakıp, soruları seçtim; çünkü anladım ki, sorgulanacak [Okumaya devam et…]
Telif hakkı © 2024 | MH Themes tarafından WordPress teması