Dizeleriyle Ataol Behramoğlu* “Cellat uyandı yatağında bir gece “Tanrım” dedi “Bu ne zor bilmece: Öldükçe çoğalıyor adamlar Ben tükenmekteyim öldürdükçe…”” Okunmamış kitaplar kadar el değmemiş hüzünleri saklıdır raflarında. Eski değildir, yenidir aksine gözlerindeki uyku bilmez [Okumaya devam et…]
Piponun Ucundaki Yaşam: Pavese Çağırıyor* Sevgili aziz dostlarım. Bu ay ki yazımda sizlere yaşamını kendi avucunun içinde yaşayan, nefes alışını kendi eliyle durduran büyük yazar Cesare Pavese’den kendi dilimce bahsedeceğim. Hayatını bir kitap içinde bize [Okumaya devam et…]
Bir Sabahattin Ali Öyküsü: Sarhoş* Yaşamı ve Yapıtlarıyla Sabahattin Ali 25 Şubat 1907’de Gümülcine / İğridere’de doğdu. İlköğrenimini Üsküdar, Çanakkale ve Edremit’te yaptı (1921). Balıkesir Muallim Mektebi’ni bitirdi (1927) ve aynı yıl Yozgat Cumhuriyet [Okumaya devam et…]
Dizeleriyle Murathan Mungan * “Kitabı açtığınızda durur bildiğiniz vakitler, başka türlü akmaya başlar saniyelerin toplamı. Yürek göçünüz başlar nefeslerden kelimelere, farklı dünyalara ilerler adımlarınız. Artık eskisi gibi değildir hiçbir şey, siz eskisi gibi değilsinizdir. Peki, bir [Okumaya devam et…]
Kayıp Sesini Bulma Baladı* “Hangi yıldızlardan düşüp birbirimizi bulduk biz?” Bir an düşüyor aklıma. Sen, yıldızlardan düşüyorsun. Kirpiklerimin tam üzerine, titreterek gözbebeğimdeki ışığı, en kuytu ormanın en kuytu ağacından düşüyorsun. Yalnızlığımdan geliyorsun aslında ve yalnızlığıma [Okumaya devam et…]
Mor: Lale Müldür* İnsanları renklerle nitelendirebilmek zor iştir, bilinir. Fakat anlatılanlardan daha çok şeyi yaşamak isterseniz eğer renklerle, işte tam bu anda şiirler girer devreye. Mor rengiyle anılan bir dişi, sıra dışı olacaktır elbette ve [Okumaya devam et…]
Yeditepe* “Şehr-i İstanbul bir dipsiz kuyu. Geceleri ışıl ışıl yıldızlarını tutuştururken bile ısınmaz sokakları. Gündüzleri ise asık bin bir çehre dahi serinletmez bulvarları. Yedi tepenin, yedi iklim aynı kokar tüm sokakları ve bu şehrin, hep [Okumaya devam et…]
Anadolu Şairi: Ahmed Arif* “ Gitmek, Gözlerinde gitmek sürgüne. Yatmak, Gözlerinde yatmak zindanı Gözlerin hani? ” Ahmed Arif, yani dağların, dilsiz tarlaların ve asi geçitlerin şairi… Şiirlerini henüz deniz görmemiş, dünyanın sonunu kasabanın sınırı [Okumaya devam et…]
Köprüler 1* “Ayrılığın omurgasıdır umut. Dik tutar ayrılığı ve katlanılabilir kılar verdiği acıyı. Ayrılık başladığı anda doğurur umudu içinde; çünkü her ayrılık yeni bir başlangıçtır ve her yeni başlangıç habercisidir yeni bir ayrılığın. Bu uzar [Okumaya devam et…]
Nazım Hikmet Ran: Yaşamı ve Yapıtları* Akın var güneşe akın… Akın var güneşe akın… Güneşi zaptedeceğiz, Güneşin zaptı yakın… Nazım Hikmet memleket; memleket, Nazım Hikmet… Kafiye için yazmadık, hasret sana memleket… Ocak ayını [Okumaya devam et…]
Telif hakkı © 2024 | MH Themes tarafından WordPress teması