Ne Tuhaf* Sivas’ta katledilen Metin Altıok ve Arkadaşlarına… Kestirme olsun diye köye ulaşan toprak yol yerine ormanın içine girmiştim. Ayaklarımın altında çıtırdayarak ezilen ve yer yer başıma değen sararmış yaprakların arasından bulanık gökyüzünü görebiliyordum. Vadiden [Okumaya devam et…]
Kırmızı Fotoğraf Makinesi* Annemin çok beğenerek aldığı, üzerinde sapları birbirine geçmiş güllerin olduğu takvim; Nisan ayının son günlerine uzanıyordu. Takvimle uyumlu olan çiçekli elbisemi giymiştim o gün, üzerine yemek dökmekten delicesine korktuğum beyaz bir yakası [Okumaya devam et…]
Armina Savaşçısı* Belki de kimse bana kendim kadar düşman değildi. Umut ettiğim için en büyük kötülüğü yapmıştım kendime. Olmayacağını bildiğim umutlar, cam kırıkları gibi kalbime batarken yerle bir olmuştum sanki. Tüm benliğimi işgal eden öfke, [Okumaya devam et…]
Dışımın Acıdığını Hissettim* Yardım arayan gözleriyle baktığında en çok içimin değil dışımın acıdığını hissettim. Bacağımdaki ağrıdan kaynaklı olsa gerek ağır ağır yaklaştım sana. Söyleyeceklerim söylemek istemediklerimle karıştı ve karşında saçmaladım. Bir yudum daha almasaydın belki [Okumaya devam et…]
Fukara* güvercin kanadı dileklerimle beklerim seni elde kalan kırık dökük anları kır pazarına çıkartsam kimse dönüp bakmaz bile ay karası gece bir yıldız düşür önüme şehir yokuşları dizlerimden ince süyüm çekilir canım dikiş izine [Okumaya devam et…]
Tanrılar* “Bu şarkıyı küçükken ilk dinlediğimde, biri çığlık atıyor sanmıştım.” Bu cümle kafamda yankılandı. trompet beni büyülemeye başlıyor. Ve işte adım atıyorum. Dev ayaklarım kafamın emrinde, rastgele yerlere taşıyor beni. Trompet susmuyor, ayaklarım durmuyor. Keman [Okumaya devam et…]
Rakı* ailesi insanın zayıf yönü olmamalıydı. ayrıca annesine değil, direkt kendine küfretmiştim adamın. yüzüme yumruklar inmeye devam ediyordu bu arada. ağzımdaki kanı tükürmeme, hatta yutmama bile izin vermiyorlardı. ne söylemiştim acaba? ettiğim küfrü tam olarak [Okumaya devam et…]
(K)ırgın Melek* Dinlenmeye öyle ihtiyacım var ki, kanatlarımı versem köklerini verir misin? dedi melek Bir fısıltıyla yeşerdiğine şaşkın yaprak ne desin? Bir şey diyemedi, suyu çağırdı, köklere haber saldı; sessiz hazırlandı Kanatlara kaldı karar Meleklerin [Okumaya devam et…]
Anneden Sonra Babadan Önce* Kol ağızları pamuklanmış çok eski arkadaşım kaşmir kazakla Karakol Sokak’tan aşağıya doğru iniyorum. Kimi kişinin inanmadığı kahverengi-siyah uyumunu büyük bir ihtişamla üzerimde taşıdığıma dair inancım da sağ göz bebeğimin yakınında duruyor. [Okumaya devam et…]
Telif hakkı © 2025 | MH Themes tarafından WordPress teması