Başlıksız* İçeri girince sağımı solumu yokladım hâlâ cebimdeydi. “Buradayım.” Bir an rahatladım. Masayla oturduğu koltuk arasında uzanmış, duruma göre hayli rahat görünüyordu. Elinde -büyük ihtimal Fransızca- sözlük vardı. Sarıya çalan saçları, düzgün burnu ve yumuşak [Okumaya devam et…]
Film Uzun Şiir Kısa* ‘Bilinmedik bir hüzün var içimdeq, bir gariplik. Anladım ki ya ben fazlayım bu şehirde ya da biri eksik’ Can Yücel Daha ne kadar indirtebilir bir yönetmen klaketin ucunu, ya da ne [Okumaya devam et…]
Büyücü Kız* Haziran’a Bir adım daha attı. Hiçbir izne tabi olmayan bu yürüyüşe karşı koyacak herhangi bir bahane bulmak, şuursuzca olduğu kadar pervasızca da bir hareket olurdu. Polis olmak istedim karşısında; gaz sıkan, cop savuran [Okumaya devam et…]
Adam, Köpek ve Zeynep* “Hayatın ‘zamanla’ ilgili bir şey olduğunu düşünmek, yalnızlığın en ağır geldiği anların yaşanmaya başladığı dönemlere rast gelir kimileri için. Artık ne olacaksa olsun der; hayatın sana hangi yüzünü göstereceğini iyisiyle, [Okumaya devam et…]
Harlı Günler* bu kürenin içinde bir mum gibi yanarım kimse bilmez kime yandığımı ışığım gittikçe koyulaşır kendiliğinden olur patlama sonra kayan tülleri toplarım öyle yumuşak gelir ki elime yosun yeşili saçların ucu çiy [Okumaya devam et…]
Palamut Cücesi – Nehir Koç * Bir varmış bir yokmuş… Ali güçlü kuvvetli biriymiş. Attığını vurur tuttuğunu da koparırmış. Ali’nin birde ihtiyar anası varmış. Ali her gün ormana gider odun keser, haftada iki günde kasabaya iner [Okumaya devam et…]
Çocuk – Rüzgar Can* Bir çocuğum ben, Bulutlardan gemi yapıp, Hayal denizinde yüzen. Bir çocuğum ben, Topraktan araba yapıp, Rengârenk yollara düşen. Bir çocuğum ben, Gövdesi havuçtan, kanatları maruldan, Bir uçak yapıp, Yıldızları [Okumaya devam et…]
Viyana’da* Düğmeler koptu yakalardan Yazım kuralları iptal oldu Evlere yeni perdeler asıldı Savaş bile çıkmamıştı daha Viyana’da… Saçları sararmıştı Ay’dan, Ay’sa hiç bu kadar sarı olmamıştı. Nefret etmemişti kirli beyazlığından Yüzüne hiç yağmur damlaları [Okumaya devam et…]
Erdal Bey* Karşımdaki yine patladı. Kuduruyordur şimdi. Ampulünü değiştirmeye kim bilir ne zaman gelirler. Her gün penceresinden süzüldüğü evin içine bugün sızamıyor ya, patladığı gibi çatlıyordur da. Tam karşısında oturan abi kardeş yeni ne hikâyeler [Okumaya devam et…]
Gökkuşağının Yaşanmışlık Senfonisi* Belkilerimde yaşarken anılar, ben devam edemiyorum uçmaya. Koşuyorum aslında yüreğinin en derinine ama sen yoksun. Bırak engin denizlerine aşkı, nefes alsın gökyüzünde. Kaybolan anılarında sev yanlızlığı. Elbet bekliyordur uçmayı kanatların. Mutluluğun tarifi [Okumaya devam et…]
Telif hakkı © 2025 | MH Themes tarafından WordPress teması