Gölgesizler Sofrasızlığıyla Haneye Hasret Hane-i Sagîr Anam merhume vasfına ermeden yıllar önce: “Allah hiçbir evi direğinin gölgesinden mahrum bırakmasın.” derdi. Bizim evin direği babam göç edeli on yıldan fazla olmuştu. Ondandı ki mevsimler boyu güneşin [Okumaya devam et…]
yoksul bir gülümseme gibi dolanıyorum geçtiğin sokaklarda. birbiri ardına uzanmakta caddeler, insanlar, maskeler yüzlerinde kimsesizlikten bir bulut. gördüm uçurumda solan son çiçeğin kıpırdayışını, kıpırdadıkça koptu içimde sağanak, mezar taşları dizildi umut ektiğim bahçelere. usul usul [Okumaya devam et…]
‘Bazen gün doğar ve hiç umut getirmez beraberinde. Ve gitgide kötüleşir her şey, Bir kasvet çöker üstüne. Kimse anlamaz halinden. Dünya sağır bir makinedir artık, Ne his vardır içinde ne de mantık.’ Avustralyalı sanatçı Shaun [Okumaya devam et…]
Azizm Sanat Örgütü’nün aylık yayın organı Azizm Sanat E-Dergi’nin Nisan 2020 tarihli 148. sayısı yayında. Eleştiri, görüş ve katkılarınızı bekliyoruz; İçindekiler Editörden s. 6 Doğa, Yalnızlık ve İki Kitap – Pınar Kumandaş s. 10 Umutsuzluğun [Okumaya devam et…]
Biricik Carla, Dokuz kadın bir adam şahit yazıldık iç boşaltıp doldurmamıza bir harfin orucundayız dört artı bir gündür. Yasaklı harfi kullanmak yasak, şimdi gündüz var onu aydınlatan yasak, ay var aydınlattığı yasak. Sahi oruç olamaz [Okumaya devam et…]
“Kutsal sözlerin belgilerini/şiarını diktim bu dünyaya. Palmiye ağacı çoktan kuruduğunda, kaya paralanıp dağıldığında, parlak hükümdarlar çoktan çürük yaprak gibi toz olduğunda: Taşır her günah selinden Nuh’un bin gemisi benim sözümü: Var olacaktır!” Wilhelm Reich Oluşu [Okumaya devam et…]
Mariana Enriquez Arjantinli bir gazeteci yazar. Buenos Aires’te Paginal/12 adlı bir gazetede editörlük yapıyor. Yangında Kaybettiklerimiz adlı kitabı Domingo Yayınevi sayesinde tanıştığımız ve Türkçeye çevrilmiş ilk eseri. Kitabın içinde on iki kısa öykü var. Hepsi [Okumaya devam et…]
İki yıldızın yörüngesinin en uç kesişimlerinde sıkışan Geolin, kendi etrafında dönedururken gecenin ne olduğunun bilinmediği; sabah, öğle, akşam ve de hiçbir zaman zarfının uğramadığı bir sürekli uyanıklık uzamındaydı. Otuz dokuz acı yılı uzaklıktaki bu gezegenden [Okumaya devam et…]
Önce Ankara vardı o yoktu Bir gece çıktı geldi Yalnızlığı karanlığa boğdu gözleri Gülüşü ile de bembeyaz çiçekler yağdırdı dünyaya Tanrı mıydı o, haşa Sigara içtiğinde yanağında gamzesi belli olurdu İçimin ürperişleri benden rüzgâr çıkarırdı [Okumaya devam et…]
ince fikirli ipler boynumun çapını bilirler bakış ve boğum havada çarpışır beni gören ipler düstura geçer komutun sesi tartar teraziyi gözyaşlarım gibi düşmez varlığım etkilenmemek mümkünatsızdır cılız şey bütünleşir benimle umarsızca taşır bu yılların ağırlığını [Okumaya devam et…]
Telif hakkı © 2024 | MH Themes tarafından WordPress teması