Yaşamın Kendisi Bir Distopya: Istakoz* Hayatınızın belli bir döneminde hayal kırıklığı yaşadınız mı? Veya tüm umudunuzu kaybettiğiniz bir yokluğun içinde buldunuz mu kendinizi? Hala bir şeylere inanmaya devam ediyor ve inandığınız değerler uğruna mücadele sürdürüyorsanız [Okumaya devam et…]
Tıp* ‘Arayın onları fakat ummayın, umut bu topraklardan gitti.’ Işıklar kapandı sırasıyla. Ses duyulsun diye, başka bir ses bastırıldı. Katliamlar yapıldı, zorbalar çoğaldı. Anlamlar anlamsızlaştı, Sözcükler birleştirilmekte zorlanır oldu. Sonlar istenildiği gibi bitmedi Kötüler hâkimi [Okumaya devam et…]
Yarını Bugünden Kurmak* ‘iyi düşününce söyleyecek bir şey olmadığını anlamaktayım’ Tüm sözler söylenmiş Tüm müzikler dinlenmiş Bütün filmler izlenmiş Herkesler gitmiş tekil şahıs, Ve yine herkes gitmiş. Kollarında saat bulundurmayan insanlardanız neyin zamanı gelmiş olabilir [Okumaya devam et…]
Annem Gitmiş* Odamım kapısı aralandı birden, heyecanla ve panikle çevirdim kafamı bir saliselik zaman diliminde bekledim korkuyu korktuğuma deydi fakat annemmiş gelen, annem gelmiş. Ne yapıyorsun? Diye sordu ne yaptığımı düşünmeye başladım aniden yaptığım her [Okumaya devam et…]
Sessizlikte Gürültü* (Çünkü hiçbir derde deva değil gösterdiğim çaba) Yağmur damlası gibiyim gökyüzünden düşen, gökyüzüne tekrardan çıkabilmek için buharlaşmayı beklemem gerekecek.. Yokuşlara dayanabilecek güç gerek bana, Hani belki sonunda bir bekleyenim olsa.. Bir savaşta olsaydım [Okumaya devam et…]
Gürültü’nün Sessizliği* ‘Gözden geçirilmemiş bir hayat, yaşamaya değmez’ Yolda yürüyordu tekil şahıs, gideceği, ulaşmak istediği bir yer vardı elbette. Elbette diyorum çünkü sonunu bilmediğin bir yola çıkmazdı hiçbir zaman. Saatine baktı, duraksadı bir anda, zaman [Okumaya devam et…]
Telif hakkı © 2024 | MH Themes tarafından WordPress teması