Ay Işığı* Yaşar Kemal‘e… O an, onlara sorsan, nefeslerinin sıcaklığı donmakta olan tüm insanlara, hayvanlara, bitkilere, canlı cansız tüm hayata can vereceğine; ‘He mi vallah he mi billah’ yemin ederlerdi. Mustafa’nın bedeni sigaranın ucu olmuş [Okumaya devam et…]
Pamukçuklar* Küçük kardeş, “Abi bak şimdi, defter kalem masanın üzerinde. İlk ben başlayacağım yazmaya. Ben paragrafı bitirince, arkasından sen devam edeceksin. İstersen girişi sen de yapabilirsin” deyip köşedeki berjer koltuğa oturdu. “Yok yok, anladım tamam [Okumaya devam et…]
Bir Sokak Lambasıyım* Yanağımda gezdirdiğim namluyu yavaşça indirdim. Pencerenin kenarından odanın içine işgale gelen sokak lambasının ışığı sızmaya çalışsa, belki de rahatsız etmeyecekti beni ve zevkle intihar edecektim. Şundan beş yıl öncesine kadar subaylara beylik [Okumaya devam et…]
Hallaç -Bir A’nın Mektubu-* 1. Tekil Merhaba! 01.01.2014/23:20 Sana yazmak istediklerimle birlikte tutuşturdum parmaklarımı. Ucunda tüten kelimelerin şakağına hapsettim hüznümü. Belki, birgün, bir vesileyle okursun diye bunları. “Mutlu olursun sonra tüm o hüznün tam ortasında. Gerçek [Okumaya devam et…]
Yüzde Hiç* “Çünkü bir adam yaratmaya kalkıştım. Bir adam yaratmak…Ben Allah mıyım?” “Bir Adam Yaratmak, Necip Fazıl” “İçine doğru öldüğün rengi, sıfırı ötelerken görebilirsin ancak. Yoksa dururken değil!” “Susmanın Rengi, GüneşKalem” Aliya’nın mektubu… “Gönderdiğiniz mektubunuz [Okumaya devam et…]
Pastane Pencerenin köşesinden sızan belli belirsiz bir ışık altında, nerede olduğumu bilemediğim, hayatımda daha önce hiç görmediğim köhne odanın gri duvarlarından birinin dibine sinmiş derinden gelen telefon sesinin bana ulaşmasını bekliyordum. Biliyordum ki o telefonu [Okumaya devam et…]
Karanlıklarda Karda Yürümek* Sokağın başına vardığında evin önünde polis ekipleri vardı. Koşarak giderken sağa sola sallanan paltosu gibi aklı da savruluyordu. Hep iyi olan ihtimali düşünmüştü: Zeliha‘nın suç işleme ihtimalini… Ama bunun babasına yönelik olanını [Okumaya devam et…]
Kar Yangını* Akşam koyuluğu iyiden iyiye hissettirmeye başlamıştı kendini. Ağaçların dalları bembeyaz yemişlerle kaplanmıştı. Hafifçe serpiştiren kar her yanı bir anda bembeyaz bir tül ile örttü. Mahrem bir hale bürüdü her yanı. Fakat kar her [Okumaya devam et…]
Tadilat* O yaz, Almancı halamlar gelmişti memlekete. Ergenliğin daha baharındaydım. Sivilcelerim, tek tük çıkan ve kendi aralarında beşe beş tek kale maç yapan çenemdeki tüyler, esmer yüzümdeki dekoru tamamlıyordu. Burnuma ağzıma nasıl alıştımsa son bir [Okumaya devam et…]
Ötenazi Sabah, ezan sesini duyabileceğimiz vakitte kalkmalıydık. Gün ışımadan… Zira babamlar mahsullere el atmazlarsa zeytinimiz ağaçta kalacak ve eve eli boş dönecektik. Köydeki herkes uzattıkça uzatırdı işlerini. Çünkü uğraşacak ikinci bir eylemleri olmayacaktı zeytin toplama [Okumaya devam et…]
Telif hakkı © 2025 | MH Themes tarafından WordPress teması